Pedagogikk, berre svada eller matnyttig..?

No er det snart jul og eg synes difor det kan vera naturleg å stille spørsmålet: Har eg eigentleg lært noko dette halvåret eg har hatt pedagogikk? Svaret er ja, og mykje meir enn eg hadde trudd... 

Det viktigaste er nok at eg har innsett viktigheita av dette faget. Før semesterstart tenkte eg at at pedagogikk det var berre svada og synsing, og det er forsåvidt sant det. Men eg vil påstå at det er faktisk nyttig å ha kjenskap til faguttrykk og bakgrunnen for ulike teoriar. eg har og blitt meir bevist på kva grep eg vil gjere i forskjellige situasjonar og eg kan no mykje betre argumentera for kvifor.

Eg har og lært noko eg sjølv aldri skal gjere, eg er nemlig ein av dei som heilt klart jobbar best under press, eg blir som regel alltid ferdig tidsnok, men dersom ein frist blir utsatt blir eg likevel ferdig i siste liten. Eg skulle difor ønske at det var eit studiekrav å levera førsteutkast på matte/ped-oppgåva på den opprinnelege fristen, då hadde det vore gjort. Men, eg har hatt ei travel helg og no lignar det etterkvart på noko...

Men, no skal det bli godt med jul.

Det sosiokulturelle perspektiv.

Innholdet i denne teorien ligg eigentleg ganske mykje i namnet. Det er satt saman av Sosial og kulturell. Ein kan då forstå det som at læring er ei sosial greie og skal foregå i like stor grad mellom mennesker som induviduelt. Kultur kan ein forstå på mange måtar, det betyr ikkje at ein skal lære gjennom teaterbesøk og klassisk musikk. (Sjølv om eg trur dette og kunne vore svært nyttig.) I denne samanhengen viser kultur tilbake på den opprinnelige tydinga. (Her hadde eg tenkt å "cut'n'paste" frå ordbok på nette, men den låg selfølgelig nede...) Dersom eg hugser rett kjem det frå gresk og tyder å dyrke noko fram. Sosiokulturallisme kan ein difor seie at tyder noko slikt som framdyrking av kunskaper hjå mennesker i ei sosial setting.
Det er og lagt svært mykje vekt på bruk av verkty i læringa, ikkje nødvendigvis verkty som hammar og sigd, men gjerne dette og. I det Sosiukulturelle perspektivet hevdar ein gjerne at språket er eit verkty, etter mi meining er dette heilt klårt det viktigaste. Då eg tvilte på det eg blei lærd angåande dei største lanna i verda tok eg i bruk internett som eit verkty, og for å bruke internett var det ei forutsetting at eg beherska språk som verkty.
Det sosiokulturelle perspektivet byggjer heilt klårt på marxistiske verdiar, og eg må seie eg synes det er ironisk at det er fyrst etter komunismens fall i Aust-Europa at den har fått sin renesanse. Det er også heilt klårt for meg at det er fult mogeleg å forklara LK06 ut frå det sosialkulturelle perspektivet. Eg har ein gong høyrt ein utanlandsk samfunnsvitar uttala noko slikt som at Noreg er det nermaste eit vellykka komunistisk land verda nokon gong har sett. Kanskje det er difor LK06 er blitt som det er blitt...

Konstruktivismen

Eg merker eg liker dette ordet, det er positivt, læring og skule bør være det! Eg har allerede skrevet "bitte" litt om konstruktivisme i svaret på kommentarer frå førre veka. Men eg gjentek gjerne meg sjølv. (ref. Bruners spiralprinsipp)Vi har m.a. snakka om kognitive skjema (Piaget) denne veka. Det går no opp for meg at grunnen til at eg protesterte på list over dei største landa i verda var at dette ikkje stemte med mitt mentale skjema over verdas største land. Eg mistenkje Steinar for å gjere dette med vilje for å prøve å framprovosere ei slik reaksjon. Det eg gjorde da var å bruka den redskapen eg hadde tiljengeleg og prøva å finna svaret på det eg lurte på. Dette er i stor grad i tråd med konstruktivismen. Eg gjekk altså ut å konstruerte min eigen kunskap i staden for å berre godta det eg fekk høyre. Dette er og ein god illustrasjon på kva skilnaden mellom Konstruktivisme og Kognitivisme er.
Assimilasjon og Akkomodasjon er og to sentrale omgrep som me snakka om denne veka. Eg skal prøve å forklare desse omgrepa.
Assimilasjon:
I "Erasmus Montanus" av L. Holberg møter vi Rasmus Berg somstuderer på universitetet, og i likhet med lille Marius i Gift, får han overdose latin. Virkningen latin har på Rasmus er svært anderledes, han oversetter navnet sitt til latin og kommer attende til foreldra å snakkar berre latin. Han beviser at mora er ein stein og at fyll er bra. "En sten kan kan ikke flyve, Mor Nille kan heller ikke flyve, ergo Mor Nille er en en sten." "Den som er bedrukket legger seg gjerne til å sove, den som sover synder ikke, ergo det er ikke syndigt at bedrikke seg." Desse to dømene viser svært godt korleis rasmus misbrukte dei allerede eksisterande kognitive skjemaene hos foreldra og lerde dei noko som kanskje kan diskuterast kor sant eigentleg er.
Akkomodasjon:
Når vi lærte om spiralprinsippet til Bruner klarte eg å sjå likskapen mellom det nye eg lærte, altså eit nytt kognitivt skjema og eit eg ha¨dde frå før som omhandla LK06. At eg såg likskåpen mellom noko eg lærde der og då og noko eg kunne frå føre gjorde at eg kunne samanligne dei to og konkludere med at LK 06 er basert på spiralprinsippet til Bruner. Dette tror eg er eit døme på at eg lærde noko via akkomodasjon.
Eg merkjer at uansett kvfor pedagogisk retning vi snakkar om i klassa kjenner eg meg att, eg trur dette kan tyde på at eg har opplevd dei fleste retningane på kroppen på eit eller anna tidspunkt. Eg merkjer og at eg i stor grad var på veg til å bli ei behavurist då vi snakka om dette, kognitivist då vi snakka om dette osb. Eg vil difor konkludere med at eg framleis er på den same plassen når det gjeld pedagogisk, grunnsyn. Eg vil ikkje plasera meg i ein bås, men vera ei kyr i ein open fjos og fritt vandra frå bås til bås etter behov.
OJ.

-slik ynskjer eg å ha det...

Min veg til skulen, ei reise gjennom mange land... (Kognitivisme)

I pedagogikken denne veka har me lært om ulike hukommelses teknikkar. Vi testa desse ut i praksis og, JA, eg klarde fint å lære meg de 14 største landa i areal i rett rekkjefylje.

Her er historia som gjer at eg hugser dette:

Påveg til skulen på Stord kjører eg forbi Skeisvang VGS, skulen kor eg var russ. (Russland) Videre KAN eg kjøyre om Bleikemyr. (Canada) Då slepp eg å kjøre forbi Kvala, som etter mi meining er litt amerikanisert. (USA) Når vi kjem til Sveio føler eg at Sveio sentrum er som ei motsetting til Førde kor eg er frå. Og kva er vell ei større motsetting enn Kina. (Kina) Ved bensinstasjonen på haukås er det i bygd som heiter Tveita, av ein eller anna grunn er det mangen herifrå som er svært gode i fotball. (Brasil) På Hanaleite bur mor til ei eg kjenner som har vore utvekslingsstudent "down under". (Australia) På introhuset i Førde, ein skule for framandkulturelle med kafedrift, serverer dei heilt sikkert til tider Indisk mat. (India) På samfunnshuset er det heilsikker vore syngd "Don't Cry for Me Argentina". (Argentina) På vegen innover mot skogen derifrå ser eg for meg Vladimir Smirnoff på ski. (Kasakhstan) I Austvikesvingande var det ein gong ei ulykke kor ein afrikansk lege måtte rykke ut. (Sudan) I tunellen er vi under sjøen som har alger i seg. (Algerie) På Stordbrua kan eg sjå over til Moster, der har Kongen vore. (Kongo) Når eg kjem til Stord er det på ein måte ei ny øy. (New Zealand) I kantina på Rommetveit får me servert Mexikansk mat. (Mexico)

Dette var sjølvsagt ei aktivitet eg syntes var moro, men eg finn det likevel betenkeleg at medan eg leita på nettet for å finne ut av hovedstedene i desse landa fann eg og ut at New Zealand er på 75. i areal i verda...

Eg kjem aldri til å gløyme denne rekkjefylja sjølv den er feil.

OJ